قابل توجه علمای قم(و چقدر زود دیر می شود!)

ماجرا از نوشته روزنامه جمهوری در ستون ((جهت اطلاع)) شروع شد . که سخنان آیت الله استادی در نماز جمعه قم را نوشته بود.
در حالی که بعد از انتخابات خبرهای تکان دهنده ای از رسانه ها، افراد، جناح ها و ... شنیده می شود مواضع علمای قم بسیاری از مشکلات را حل می کرد. آنچنان که از زمان مشروطه تا کنون انقلاب با محوریت مراجع به ثمر نشسته است . در طول این مدت شفاف سازی و آگاهی بخشی به مردم از جانب علما صورت گرفته است. که در راس آن مقام عظمای ولایت قرار دارد.

اما در سخنان آیت الله استادی آمده است: انتخابات در قم به خوبی و با حضور پرشور مردم برگزار شد و پس از آن نیز هیچگونه اعتراضی نشد، اما بعد از سه روز یک طلبه بیان می‌کند که ما می‌خواهیم راهپیمایی برگزار کنیم.حوزه، استاندار، معاون استاندار، دفتر مقام معظم رهبری در قم و ... مخالف برگزاری این راهپیمایی بودند اما این روحانی به حرف هیچکس گوش نکرد و کار خود را انجام داد. چرا این روحانی با احساسات پاک مردم و طلاب بازی کرد؟ چرا هیچ دستگاهی نیست که با او برخورد کند.افرادی که در این راهپیمایی‌ها که پس از انتخابات توسط این روحانی تشکیل شد، شرکت کردند باید استغفار کنند.  
آیت‌الله استادی در ادامه به امضا طومارها اشاره کرد و گفت: به مردم سفارش می‌کنم که ببینید چه کسی متن این طومار را نوشته و چه هدفی را دنبال می‌کند، بعد آن را امضا کنید.
آیت‌الله استادی در پایان گفت: با توجه به اینکه دکترها بنده را از هر گونه سخنرانی منع کرده‌اند، لذا تا اول محرم از هر گونه سخنرانی، منبر، درس و اقامه نماز جمعه خودداری می‌کنم.
سخنان ایشان در حالی مطرح می شود که این راهپیمایی مجوز داشته است.
مطلب مهمتری که اینجا وجود دارد آن است که آیا راهپیمایی های طرفداران آقای موسوی با مجوز بوده است؟
راهپیمایی هایی که منجر به تخریب اموال عمومی و زمینه ساز اغتشاشات اخیر شده است غیر قانونی است یا راهپیمایی یک طلبه جوان در حمایت از انتخابات قانونی و بیانات رهبری ؟
چرا آقایان علما در مقابل راهپیمایی هایی که به دعوت آقای موسوی و البته غیر قانونی صورت گرفته است سکوت کردند وهیچ اعتراضی نکردند و ایشان و طرفدارانشان را به اسنغفار دعوت نکردند!!!!؟
آیات عظام و علمای اعلام، از سر اضطرار، فریاد امام خمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی را به یاد شما می‌آوریم که فرمود: "... ای علمای ایران، ای مراجع اسلام ... ای فضلا، ای طلاب، ... ای آقایان، من اعلام خطر می‌کنم ...، ای علمای قم به داد اسلام برسید..." (صحیفه امام، ج1 ، صص 418- 420)

و چقدر زود دیر شد!